Gluten and lactose free

Parę tygodni temu zabrałam się w końcu za porządek w dużej szafie, bo brakowało tam już tylko dziada z babą. Oprócz setek ciuchów przechowywanych także w mej pamięci, które czekają na lepsze, chudsze czasy, znalazłam także kilka o których zapomniałam - z prostego powodu - nosiłam je zaledwie krótką chwilę bądź wcale. Okazało się że mam w szafie 4 pary nowiutkich dżinsów. Malutkich, smukłych, wąziutkich. Wszystkie kupiłam kiedyś z myślą o tym że schudnę i w nie wejdę. Oczywiście w momencie kupna brakowało mi niewiele by nosić je z komfortem, z upływem czasu oddalałam się niestety od nich coraz bardziej.

Ale. Zgubiłam już 16kg. Z każdym tygodniem ta liczba rośnie. Obecnie ważę najmniej od co najmniej 5 lat. Dostrzegłam wczoraj zarys obojczyków i tak się ucieszyłam bo nie widzieliśmy się szmat czasu, czasami myślałam że już zniknęły na zawsze. Odgrzebałam kilka ciuchów w które znów się mieszczę.

Co prawda w zeszły weekend zrobiłam sobie fotki w samej bieliźnie i gdy porównałam je z fotkami z grudnia to nie widziałam różnicy ale po ubraniach widzę. Ale na pocieszenie zrobiłam sobie zdjecie w sukience w której występowałam we wrześniu na ślubie i weselu. Oto dowód, fotka z września po lewej i sprzed tygodnia. Nawet sweterek mi nie pomógł, a byłam na wciągu i w bieliźnie wyszczuplającej.



Dzięki Paleo zyskałam nową jakość życia, której nie obniżają mi nawet lekceważące uwagi ze strony znajomych czy nieznajomych, że ulegam glupiej modzie i że skoro nie robiłam testów na nietolerancję to w ogóle o co chodzi. No chodzi o to że może jednak lepiej znam swój organizm niż cała reszta świata ;) I wiem po czym czuję się źle a jest to wynik moich obserwacji i eksperymentów. Życie wolne od niestrawności jest piękne! A dziwi mnie gdy ludzie którzy zwracają uwagę na to co jedzą też mi się dziwią.

Co prawda nie stosuję czystego Paleo bo jem ziemniaki i kaszę jaglaną ale na razie dobrze mi z tym. Jak się zatrzymam to wtedy wprowadzę modyfikacje.

Najbardziej niesamowite dla mnie jest to że dyskomfort który mam po glutenie i laktozie jest dla mnie doskonałą motywacją do tego by trzymać się z dala od takiego pożywienia. Wolę nie ryzykować. Dlatego na wczorajszej imprezie nie jadłam pizzy ani ciasta :). Nad chwilową przyjemność z jedzenia przedkładam komfort przebywania wśród ludzi bez boleści, bulgotów i uczucia bycia balonem.

Jedzenie to nie wszystko. Co prawda nie jestem sportowcem, ale coś tam robię ;). Raz w tygodniu staram się chodzić na basen, w poniedziałki mam dwugodzinne treningi z zespołem, czasem spotykamy się na godzinę w czwartki a raz w miesiącu jeżdżę na 4,5h warsztaty w Warszawie. Czekam na rozpoczęcie sezonu rowerowego Nextibke, gdy się ociepli i opadną smogi to wrócę do spaceru a w nadchodzącym tygodniu chcę spróbować jogi. Jak jeszcze trochę schudnę to wrócę na siłownię żeby poprawić jakość ciała :).

Wpadłam też w miłą rutynę przygotowywania posiłków. Co niedziela rano nastawiam rosół, gotuję obiady i lunche na cały tydzień a każdego wieczora przygotowuję sobie śniadanie do pracy. Popołudniami i w pracy tylko podgrzewam, ewentualnie przygotowuję dodatki.

Co jem? Na śniadanie w pracy jadam zwykle kaszę jaglaną na wodzie z bananem na ciepło. Na lunch jadam zupy na rosole, czasem omlety z warzywami, potem banan jako przekąskę i w domu obiad. W weekendy - królewskie śniadania z jajkami w roli głównej.

Nie zatrzymuję się!

Na zakończenie galeria :)